105

Ne ehl-i kitaptan kâfir olanlar ne de müşrikler size Rabbinizden bir hayır indirilmesini istemezler. Allah ise rahmetini dilediğine tahsis eder. Allah çok büyük lütuf sâhibidir.

 (Ne ehl-i kitaptan kâfir olanlar ne de müşrikler istemezler). Bu âyet bir bölük Yahûdî'yi yalanlamak için indi, onlar mü'minlere yalandan sevgi gösterir ve onların iyiliğini istediklerini savunurlardı. Vüdd bir şeyi temenni ederek sevmektir, onun için her birinde kullanılır. Min edâtı açıklama içindir,

"lemyekünillezine keferu min ehlil kitabi velmüşrikin” (Beyyine: 1) âyetinde olduğu gibi.

"En yünezzele aleyküm min hayrin min rabbiküm” de yeveddü'nin mef'ûlüdür. Birinci min istiğrak (tamamını ifade etmek) için zâittir, ikincisi de ibtida (başlangıç) içindir. Hayr da vahiy ile tefsir edilmiştir.

Mana da şöyledir: Onlar sizi kıskanırlar ve size ondan bir şey inmesini istemezler. Hayr ilim ve yardım ile de tefsir edilmiştir. Belki bütün bunları kaplayacak mana murat edilmiştir.

"Allah rahmetini dilediğine tahsis eder” onu peygamber yapar, ona hikmet öğretir ve ona yardım eder. Hiçbir şey na vâcip (zorunlu) değildir, hiç kimsenin onda hakkı yoktur.

"Allah çok büyük lütuf sâhibidir". Bu da peygamberliğin büyük lütuftan olduğunu ve bazı kullarım mahrum etmesi lütfunun azalmasından olmadığını, bilâkis dilemesinden ve onda hikmeti olduğunu bilmesindendir.