130

Kendini bilmeyenden başka İbrâhîm'in dîninden kim yüz çevirir? Yemin olsun ki, biz onu dünyada seçmişizdir ve şüphesiz o, âhirette İyi kimselerdendir.

"İbrâhîm'in dîninden kim yüz çevirir?” bir kimsenin onun açık ve parlak dîninden dönmesini garipsemekte ve reddetmektedir. (Kendini bilmeyenden başka) kendini horlayan ve hafife alandan başka. Müberrid ile Salep şöyle demişlerdir: Sefihe ayn'ın keseri ile müteaddidir, zammesi ile (sefuhe) de lâzımdır. Şu hadis de ona şahittir: Kibir hakkı hafife almak ve insanları küçük görmektir. Nefsehu temyiz olarak mensûbtur, tıpkı ğubine re'yeh ve elime re'seh gibi. Şâir Cerir'in şu beyiti de şahittir:

Ondan sonra biz öyle bir yaşamın kuyruğundan tutarız ki,

Sırtı kesilmiş hörgücü olmayan deve gibi.

Yahut aslı sefihe fî nefsihi idi, harfi çerin atılmasıyla mensûb oldu. Müstesna da tercihe şayan görüşe göre yerğabu'daki zamirden bedel olarak mahallen merfû’dur, çünkü olumsuz manasındadır.

"Yemin olsun ki, biz onu dünyada seçmişizdir” bu da yukarıdaki hükmün delili ve açıklamasıdır. Çünkü kıyâmet gününde doğruluk ve iyiliğine şahitlik edilen kimse, arkasına düşülmeyi hak eder; ondan ancak sefih olan ya da cahillik yüzünden ve olaylara bakmaktan aciz olduğu için kendini sefih durumuna düşürenden başkası yüz çevirmez.