159

Kitap ehlinden kim varsa mutlaka ölümünden önce (Îsa'ya) îman edecektir. O da kıyâmet gününde onlara şahitlik edecektir.

"Kitap ehlinden kim varsa mutlaka ölümünden önce ona îman edecektir” main ehlil kitabi ahadün illâ leyü'minenne bihi demektir.

"Leyü'minenne” kasem cümlesidir, ahad'e sıfat düşmüştür. İkinci zamir de ona râcidir.

Birincisi ise Îsa'ya râcidir.

Mana da şöyledir: Yahûdî ve Hıristiyanlardan kim varsa mutlaka Îsa Allah'ın kulu ve Resûlüdür diye ölümünden önce ona îman edecektir ister ki, rûhu çıkarken olsun. Fakat îmanı ona fayda vermeyecektir. Bunu da nûn'un zammı ile "illâ leyü'minünne bihi kabee mevtinim” okunuşu teyit eder. Çünkü ahaden çoğul manasınadır. Bu da onlar için tehdit gibidir ve ona îman etmek zorunda kalıp da îmanları kendilerine fayda vermeden önce îmana tahriktir.

Şöyle de denilmiştir: İki zamir de Îsa'ya râcidir,

Mana da şöyledir: Gökten indiği zaman bütün milletler ona îman edecektir.

Rivâyete göre o, Deccal çıktığı zaman gökten inip onu helâk edecektir. Ona îman etmeyen bir ehl-i kitap kalmayacaktır. İnsanlar tek millet yani İslâm milleti hâline gelecektir. Yeryüzünde güven oluşacak, öyle ki, aslanlar develerle kaplanlar sığırlarla kurtlar koyunlarla beraber otlayacak, çocuklar yılanlarla oynayacaktır. Îsa yeryüzünde kırk yıl kalacak sonra ölecektir. Müslümanlar namazım kılıp onu defnedeceklerdir.

"O da kıyâmet gününde onlara şâhit olacaktır” Yahûdîleri yalanlamakla Hıristiyanları da Allah'ın oğludur demelerinde onlara şahitlik edecektir.