3

 Ey Nûh ile taşıdığımız kimselerin soyu, şüphesiz o, çok şükreden bir kul idi.

 (Ey Nûh ile taşıdığımız kimselerin soyu) eğer nehiy olarak en lâ tettehizu okunursa ihtisas yahut nida ile mensûb olur, yani onlara: Ey Nûh ile beraber gemide taşıdığımız kimselerin soyundan gelenler, benden başka Rabb edinmeyin, dedik.

Ya da o "lâ tattehizu"nûn iki mef’ûlündan biridir,

"min duni” de "vekilen"den hâl’dir. O zaman:

"Size melekleri ve peygamberleri rabler edinmenizi emretmez” (Al-i İmran: 80) âyeti gibi olur. Ref ile de okunmuştur ki, ya mahzûf mübtedanın haberi olur ya da "tettehizu"nûn vâv'mdan bedel olur. Zal'in kesri ile "zirriyyeten” de okunmuştur. Bunda atalarının Nûh aleyhisselâm ile gemide suya batmalarından kurtarıldıklarına dâir hatırlatma vardır.

"Şüphesiz o” Nûh aleyhisselâm "çok şükreden bir kul idi” her hâl u kârda Allahü teâlâ'ya hamd ederdi. Bunda şuna îma vardır ki, onun ve yanındakilerin kurtarılması şükür sebebi ile idi, zürriyetinin de ona uymaları teşvik edilmiştir. Zamirin Mûsa aleyhisselâm'a gittiği de söylenmiştir.