13

 Elleri kelepçeli olarak onun dar bir yerine atıldıkları zaman orada "helâk, Ölüm!” diye çağırırlar.

 (Onun bir yerine atıldıkları zaman) fî mekânın demektir, minha da beyaniyedir, başa geçerek hâl olmuştur "dar bir yerine” azabın artması için; çünkü sıkıntı darlıkladır, ferahlık da bollukladır. Bunun içindir ki, Allahü teâlâ cenneti, eni göklerle yerin eni kadar diye nitelemiştir.

"Mukarraniyne” elleri zincirlerle boyunlarına bağlı olarak demektir.

"Orada çağırırlar” o mekânda "ölüm” helâk diye çağırırlar yani helâk olmayı temenni ederler ve onu çağırırlar: Ey helâk, gel, şimdi gelme zamanındır, derler (gel, canımı al, derler).