15Amma insan, Rabbi onu imtihan edip de ona ikram edip nimet verdiği zaman: "Rabbim bana ikram etti” der. "Amma insan” bu da "şüphesiz Rabbin elbette gözetlemektedir” (Fecr: 14) kavline bağlıdır, sanki şöyle denilmiştir: O, âhiret için gözetlemektedir; ancak onun için gayret gösterilmesini ister. İnsanı ise dünya zevklerinden başka bir şey ilgilendirmiyor. "Rabbi onu denediği zaman” zenginlik ve bollukla imtihan ettiği zaman "ona ikram edip nimet verdiği zaman” mevki ve mal verdiği zaman: "Rabbim bana ikram etti, der” verdiği şeyle beni ağırladı, der. Feyekulu lâfzı mübteda olan insan lâfzının haberidir, fe de emma edatındaki şart manasından dolayıdır. Ortadaki zarf da hükmen geridedir, sanki şöyle denilmiştir: İnsana gelince şöyle der: Rabbim beni nimetle denediği zaman bana ikram etti. Şu da öyledir: |
﴾ 15 ﴿