177

Birr -iyilik- namazda yüzlerini meşrık ve mağrib tarafına çevirmeniz değildir. Bu âyet, Yahûdilere ve Hristiyanlara bunu iyilik zannetmelerinden dolayı red olarak inmiştir. Fakat, birr -birr sâhibi iyi kişi- o kimsedir ki, Allah'a, âhiret gününe, meleklere, kitaba kitaplara ve peygamberlere îman eder ve malını ona olan sevgisiyle beraber karabet sahiplerine, yetimlere, miskinlere, yolun çocuğuna misafire, dilenenlere (birşey) isteyenlere verir. Ve boyunları çözme, köleleri ve esirleri azad etmekte harcar.

Ve namazı da kılar, farz olan zekâtını verir. Bunda önce (zikredilen) nafile sadaka verme hakkındadır. Bir de Allah'a ve insanlara muahede yaptıkları zaman ahidlerini yerine getirirler. Ve ihtiyaç, şiddetli fakirlik, hastalık ve be's ânında Allah yolunda şiddetli savaş vaktinde sabırlıdırlar. İşte onlar, zikredilen şeylerle vasıflanan o kimseler îmanlarında ve iyiliği iddia etmekte sadık olanlardır. Ve işte onlar, Allah'tan sakınanların ta kendileridir.

Birr, bâ'nın fethasıyla da “Berr“ diye okundu.

Sâbirin lâfzı gizli bir medh fiili ile mensubtur.