186

Bir grup insan Rasûlüllah (sallalahü aleyhi ve sellem)'a “Rabbimiz yakın mıdır, ona içimizden münâcaatta bulunalım, yoksa uzak mıdır, ona seslenelim? ” diye sordu. Sonra bu âyet indi.

Ve kullarım sana benden sual ettikleri zaman şüphe yok ki, ben onlara ilmimle çok yakınım. Onlara bunu haber ver. Bana dua ettiği vakit, dua edenin duasına istediğine onu nail kılmakla icabet ederim. Artık onlar da benim için tâatla beraber bana duaya icabet etsinler. Ve bana îman etsinler îman üzerine devam etsinler ki, hidâyete ermiş olsunlar.