229

Talâk ondan sonra kendisine müracaat olunan boşama iki keredir, iki tanedir. Artık ya zarar vermeksizin iyilikle tutmaktır. sizin üzerinize ondan sonra onlara müracaat etmekle onları tutmak vardır. Veya güzellikle salıvermektir, onları göndermektir. Ey kocalar! Ve onlara verdiğiniz mehirlerden, onları boşadığınızda birşey almanız sizlere helâl olmaz. Ancak zevç ve zevce hududullah'ı ikâme edemeyeceklerinden korksunlar. Allah'ın onlara koyduğu hakları yerine getiremeyeceklerinden -korksunlar-. Eğer siz de onların hudud-ı ilâhiyyeyi ikame edemeyeceklerinden korkarsanız o hâlde zevcenin o koca onu boşasın diye malından fidye olarak vereceği şeyde o ikisinin üzerine bir vebal yoktur. o malı almakta kocanın ve o malı vermekte de kadının üzerine bir vebal yoktur. Şu zikredilen hükümler Allah'ın hadleridir. Bunlara tecâvüz etmeyiniz. Ve her kim Allah'ın hadlerini aşarsa işte onlar zâlimlerin ta kendileridir.

Bir kırâatte (yahâfâ fiili) mef’ûl için bina edilmiş olarak yuhâfâ diye okunmuştur. Lâyukima ise yuhâfâd aki zamirden bedeli istimaldir. Her iki fiilde de muzaraat harfi olan ye, te olarak okunmuştur.