233

Anneler çocuklarını tam -sıfatı müekkidedir -iki sene emzirirler. Bu hüküm emzirmeyi tamam yapmak isteyen içindir. Bu müddetin üzerine bir ziyade yoktur. Boşanmış oldukları zaman emzirme işi üzerine onların rızkı, annelerin yiyeceği ve elbiseleri maruf bir vecihle gücünün yettiği kadarıyla "mevlûd leh"in babanın üzerinedir. Hiçbir şahıs kendi vüs'atinden takatından başka şeyle mükellef olmaz. Ne bir ana çocuğuyla, istemediği zaman emzirmeye zorlanmasıyla çocugundan dolayı ne de bir baba çocuğuyla takatinin üstünde olanla mükellef kılınmasıyla çocuğundan dolayı zarar a sokulmasın. -Her iki yerde de çocuğun anne ve babaya nisbet olunması, merhameti talep etmek içindir. -

Vâris üzerine de babanın vârisi -çocuktur- malı hususunda çocuğun velisi üzerine de, valide için yiyecek ve kisveden, baba üzerine olanın misli vardır.

Eğer ikisi, anne ve baba rızalaşma, anlaşma ile ve çocuğun bunda bir maslahatı zâhir olacağı için bir müşavere ile ayırmayı, iki sene dolmadan çocuğu memeden kesmeyi isterlerse onların üzerine bu hususta bir günah yoktur.

Ve siz -hitap babalaradır- evladınızı annelerinden başka emziren kadınlara emzirtmek isterseniz, vereceğinizi onlara ücretten vermek İstediğinizi mâruf veçhiyle, güzellikle, gönülden onlara teslim ettiğinizde yine sizin üzerinize bu hususta bir günah yoktur. Ve Allah'tan korkunuz. Ve biliniz ki, Allahü teâlâ yaptığınız şeyleri şüphe yok görücüdür. Ona hiçbir şey gizli kalmaz hakkıyla görür.