256

Dinde ona girmek üzere bir zorlama yoktur. Doğruluk sapıklıktan iyice ayrılmıştır. Açık âyetlerle zâhir oldu ki, şüphesiz îman doğruluktur, küfür ise azgınlıktır. Bu âyet, Ensar-ı Kiram'dan, çocukları olan ve onları İslâm'a girmeye zorlayan bir zat hakkında indi. Artık her kim Tâğût'u şeytanı ya da putları inkâr eder ve Allahü teâlâ'ya îman ederse, ayrılması, kopması olmayan, sağlam bir bağla bağlanmış bir kulba yapışmış olur. Allahü teâlâ söyleneni ziyadesiyle işiten, yapılanı da bi-hakkın bilendir.

Tâğût lâfzı müfrede de, cemiye de söylenir.