109Ve onlar, ehl-i Mekke Allahü teâlâ'ya olanca yeminleriyle, yeminler hususundaki son gayretleriyle kasem ettiler ki, eğer onlara talep ettikleri şeyden bir âyet gelirse elbette ona îman edecekler. Onlara de ki: Âyetler ancak Allahü teâlâ'nın ındindedir. İstediği gibi onları indirir. Ben ise ancak bir korkutucuyum. Size ne bildirecektir ki, o âyet geldiğinde size ne bildirecektir ki siz onu bilemezsiniz ki, o âyet geldiği zaman benim bilgimde geçen şeye göre yine îman etmeyeceklerdir. Bir kırâatta ”lâ yüminûne “ fiili te ile ” Lâ tüminûne “ diye kâfirlere hitap olarak okundu. Bir kırâatta da “İnnehâ“ daki elif nun maddesi fethayla ”ennehâ“ diye okundu. O zaman ya”lealle “ mânâsındadır ya da makablindeki fiilin ma’mûlüdür. |
﴾ 109 ﴿