10

Ama ona dokunan bir zarar dan fakirlikten, sıkıntıdan sonra, kendisine bir nimet tattırsak, mutlaka “Benden bütün kötülükler musibetler gitti der. “ Artık o nimetlerin elinden (bir daha) çıkacağını ummaz ve onlara karşı da şükürde bulunmaz. Çünkü o sevinir (bu anda) şımarıktır, kendine verilen şey ile insanlara karşı böbürlenendir.