36

Yüce Allah ve Peygamberi bir işe hüküm verdiği zaman erkek-kadın hiç bir mü'min için kendiişlerinde yüce Allah ve Peygamberinin emirlerinin hilafına, seçme hakkı muhayyerlikleri yoktur. Bu âyet-i kerîme Abdullah b. Cahş ve kız kardeşi Zeyneb hakkında nâzil olmuştur. Şöyle ki: Hazret-i Peygamber (aleyhi's-salâtü ve's-selâm) Zeyneb'e, Zeyd b. Harise adına dünür gitmişti. Ancak bu iki sahâbi o ana kadar Hazret-i Peygamber'in kendi adına Zeyneb'e talip olduğunu zannetmişlerdi. Bu sebeple dünürlüğün Zeyd adına olduğunu öğrendiklerinde hadiseyi hoş karşılamadılar. Ancak daha sonra bu âyet-i kerîmenâzil olunca rıza göstermişlerdir. Kim yüce Allah'a ve Peygamberine isyan ederse, muhakkak mübin, apaçık bir sapıklığa düşmüş olur. Ve Hazret-i Peygamber (aleyhi's-salâtü ve's-selâm) Zeyneb'i Zeyd ile evlendirdi. Ne var ki, bir zaman sonra Hazret-i Peygamber'in gözü Zeyneb'e ilişti. Ve Hazret-i Peygamber'in içine Zeyneb'in sevgisi, Zeyd'in içine ona karşı bir isteksizlik geldi. Bir zaman sonra Zeyd Hazret-i Peygamber'e: “zeyneb'den ayrılmak istiyorum“ dedi. Onun bu isteğine karşı Peygamber'in cevabı ise “zevceni nikâhında tut“ şeklinde oldu. Allahü teâlâ'nın ifade buyurduğu gibi. (Bu uydurma izahatından dolayı yüce Allah müfessiri affetsin. M. Talû) (Konuyla ilgili geniş bilgiyi tefsirin sonunda bulabilirsiniz.)