O vakit İbrâhîm'in yanına girmişler de ”selâm“ bu sözü demişlerdi. İbrâhîm de ”selâm“ bu sözü demişti. “ Bunlar yabancı bir topluluk, biz onları tanımıyoruz “ hazret-i İbrâhîm bunu içinden söylemişti.

Âyet-i kerîme’de geçen “ İz “ lâfzı, ” şerefli misafirler “kıssasına zarftır. Ayrıca âyetin devamındaki ” kavmün” lâfzı, mukadder bir mübtedanın haberidir. Takdiri: ” Hâülâi “ şeklindedir.