167

"O uyanlar (tâbi olan) şöyle derler:

Ah! Keşke dünyaya bir kere daha dönüş olaydı da onların şimdi bizden uzaklaştıkları gibi biz de onlardan uzaklaşsaydık!"

İşte böylece Allah, onlara yaptıklarını pişmanlıklar (nedamet, hasret) olarak gösterecektir. Zaten onlar artık ateşten çıkacak değillerdir."

A- "O uyanlar (tâbi olanlar) şöyle derler:.......... "

İttiba edenler, tabî olanlar, uyanlar metbûlarının kendilerinden teberrî ettiklerini, uzaklaştıklarını gördüklerinde ve dünya hayâtında onlara uyduklarına pişman olduklarında:

"Ah! Keşke dünyaya bir kez daha dönüş olsaydı da, şimdi burada onların bizden uzaklaştıkları gibi biz de onlardan orada uzaklaşsaydık." dediklerini insanlar bir görselerdi!...

B- "İşte böylece Allah, onlara yaptıklarını pişmanlıklar (nedamet, hasret) olarak gösterecektir."

O müşriklerin dünyada yaptıkları, âhirette pişmanlıklara dönüşecek; onlar dünyada yaptıklarını ancak pişmanlıklar şeklinde göreceklerdir.

C- "Zaten onlar artık ateşten çıkacak değillerdir."

Bu cümle bir istinaf cümlesi olup o müşriklerin ateşe girmesinden sonraki hâlini tasvir eder. Bu mânânın fiil cümlesi ile ifâde edilmesi asıl iken, İsım cümlesi ile İfâde edilmesi, mânânın sürekliliğini bildirmek içindir. (Çünkü daha önce belirtildiği gibi isim cümlesi, mânânın sürekli olduğunu bildirir).