72

"Ehl-i Kitab'tan bir zümre dedi ki :

"- Mü'minlere indirilene günün başında imân ve âhıirinde inkâr edin! ! Belki onlar da dönerler ."

Bunu söyleyen zümre (taife), onların reisleri ve çevrelerini ifsad edenlerdi.. Yani bu güruh kendi çevrelerine dediler ki;

"- Müslümanlara indirilmiş olan. Kur’ân'a gündüzün başında, sabahleyin, imân ettiğinizi; gündüzün sonunda, akşamleyin de inkâr ettiğinizi açıklayın. Böylece ilk başta düşünmeden imân ettiğinizi ve sonra düşününce, ilk görüşünüzün yanlış olduğunu anlayıp bundan dolayı ondan döndüğünüzü onlara gösterin. Belki böylece onlar da, sizin döndüğünüz gibi, Kur’ân'a imândan dönerler."

"Taife" den murad;

1- Bir kavle göre Yahudilerden Kâ'b b. Eşref ve Malik b. el-Sayf'dır. Bunlar, Kıble tahvil edilince (değiştirilince), kendi adamlarına dediler ki;

"- Müslümanlara indirilen Kâ'bc'ye doğru namaz kılma emrine imân ettiğinizi günün başında açıklayın ve Kâ'bc'ye doğru namaz kılın, sonra akşamleyin de Kudüs'teki el-Sahra'ya doğru namaz kılın! Belki Müslümanlar: "Bunlar, bizden daha iyi biliyor ve onlar, döndüler" derler de, kendileri de dönerler."

2- Diğer bir kavle göre ise, Hayber Yahudi ulemâsından on iki kişidir. Bunlar, Peygamber'in (sallallahü aleyhi ve sellem) Ashabı'ın onun hakkında şüpheye düşürmek amacıyla, günün başında islâm'a girmek ve günün sonunda da:

"- Biz Kitabımıza baktık ve âlimlerimize danıştık; fakat Muhammed'de, Tevrat'ta gördüğümüz vasıfları bulamadık!" demek için kendi aralarında ittifak etmişlerdi.