36

"Çünkü o kâfirler mallarını (insanları) Allah yolundan alıkoymak için harcarlar. Onu daha da harcayacaklar. Sonra o harcadıkları kendileri için hasret (iç acısı); sonra da yenilecekler. O kâfirler cehenneme sürülecekler."

Bu âyetin iniş sebebi hakkında değişik vecihler ileri sürühnüştür. Şöyleki:Bu âyet Bedir savaşında müşrik ordusunu iaşe eden on iki Kureyş zengini hakkında nazil olmuştur. Her biri günde on deve kesiyordu.

Bu âyet, Ebû Süfyan hakkında nazil olmuştur. Ebû Süfyan, Uhud savaşı sırasında müşrik ordusuna katılan Araplar dışında iki bin asker de ücretle tutmuştu ve onlar için kırk ukıye (okka) gümüş harcamışti. {Ukiye veya okka, 1283 gr.}

Bu âyet, Ebû Süfyan idaresinde Şam'dan gelen ticaret kervanının getirdiği malların sahipleri hakkında nazil olmuştur. Bedir savasında Kureyşliler yenilgiye uğrayınca, o malların sahiplerine:

"- Muhammed'le savaşmak için bu mallarınızla yardım edin! Umulur ki, ondan intikamımızı alırız!"teklifini yaptılar. Onlar da kabul ettiler.

" Allah yolu"dan maksat, Allahü teâlâ'nın dinine ve Resulüne tâbi olmaktır.

Birinci infak veya harcama, Bedir savaşı için yaptıkları harcamalar, ikinci infak da, Uhud savaşı için yapacakları harcama olabilir.

Her iki harcama Bedir savaşı için yaptıkları harcama da olabilir.

Buna göre, birincisi, harcamanın gayesini; ikincisi ise, onun akıbetini beyân etmek içindir ve o da henüz gerçekleşmemişti.

Mekke'nin müşrik zenginleri, mallarını harcadıktan sonra maksatları hasıl olmayınca da bu, onlara büyük bir pişmanlık ve üzüntü oldu. O zamana kadar savaş mağlubiyeti sıra ile olmuşsa da, nihaî olarak onlar mağlup olacaklardır.