9

"Andolsun ki, insana tarafımızdan bir rahmet tattırır, sonra da onu ondan çekip alırsak, hiç şüphesiz tamamen ümitsiz ve nankör olur."

İnsana tarafımızdan sağlık, güven, servet ve başka bir nimet verip onun lezzetim kendisine tattırır da sonra onu kendisinden aldık mı, hiç şüphesiz sabırsızlığından, Allah'a celle celâlüh tevekkülü ve güveni olmadığından Allah'ın (celle celâlühü) rahmetinden tamamen ümidini keser ve nankörleşir.

Demek oluyor kı bir insanın Allah'ın (celle celâlühü) nimetleri içinde yaşarken, o nimetlerin kendisinden alınması, o nimetlere nankörlük etmesindendir.