5

"Rahman olan Allah, Arş'ı istîvâ etmiştir."

Allah'ın göklerin ve yerin Yaratıcısı olmakla vasiflandırılmasının ardından Rahman olarak vasiflandırılması, göklerin ve yerin yaratılmasının, Allah'ın Rahmetinin eserlerinden olduğunu zımnen bildirmek içindir. Nasıl ki, "Rahman olan Allah, göklerin ve yerin Rabbidir." âyetinde de Rahman olarak vasiflandırılması, o'nun Rabliğinm, rahmet olarak olduğunu bildirmek içindir.

Allah'ın Rahman olarak vasiflandırılması, aynı zamanda işaret ediyor ki, Kur’ân'ın peyderpey indirilmesi de, o'nun rahmetinin hükümlerındendir. Nitekim "Rahman olan Allah, Kur’ân'ı öğretmiştir." (Rahman: 1) âyeti de, bu hakikati bildirmektedir.

Sübûtunun malûm olması gereken mevzu başının rahmet kılınmış olması, Allah'ın Rahman olmasının, apaçık olduğunu ve sarih olarak belirtmeye gerek olmadığını bildirmek içindir.

Arş'ı istiva etmek, hükümranlık ve saltanatın mecazî ifadesidir. Bundan murat, kâinatın icadının ve idaresinin Allah'ın (celle celâlühü) üstün iradesine bağlı olduğunu beyan etmektir.