5

"Ancak bundan sonra tevbe edip ıslah olanlar müstesnadır. Çünkü şüphesiz Allah, Ğafûr'dur, Rahîm'dir."

Bu istisna, mezkûr günahkârlardandır. Zira burada zikredilen illet (Çünkü şüphesiz Allah...) de bunu bildirmektedir. Yani o pek büyük ve korkunç günahı işledikten sonra tevbe edip amellerini ıslah eden, kendilerinde ortaya çıkan kusurları telâfi eden ve ezcümle cezası için gidip teslim olan ve suçladığı kimseden de helâllik alanlar, mezkûr günahkârlardan müstesnadır; o zaman Allah (celle celâlühü), kendilerinden sâdır olan günahtan dolayı onları müahaze etmez ve kendilerini günahkârlar zümresine dahil etmez. Çünkü O'nun rahmet ve mağfireti sonsuzdur.

İmâm Şâfiîye göre ise, bu istisna, "onların şahitliğini ebediyen kabul etmeyin" cümlesindendir. Bu itibarla Şafii'ye göre, onların şâhitliğinın kabul edilmemesi hükmü, tevbe etmeleriyle son bulur ve ondan sonra şâhitliklerı kabul edilir.