5

"Kendilerine Rahrnân'dan hiçbir yeni öğüt gelmez ki, ondan yüz çevirmesinler."

Bu kelâm, onların şiddetli serkeşliklerini ve kendilerini icbar eden bir mucize olmadıkça küfür ve tekziplerinden vazgeçmeyeceklerini beyan ediyor ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), onlarin islam'ının üstüne bu kadar düşmesin ve umudunu Müslüman olmalarından kessin.

Bu âyet, Peygamberimizin yüksek fazilet ve şerefine ve kavminin kendisine karşı olan tutumlarının pek çirkin olduğuna delâlet etmektedir. Rahman unvanının zikredilmesi de, onlarin şenaatlerinin pek büyük ve cinayetlerinin pek korkunç olduğunu göstermek içindir. Zira Allah (celle celâlühü) tarafından mutlak olarak onlara gelen şeylerden yüz çevirmeleri, ne kadar şenî ve çirkindir. Allah'ın rahmeti mucibince ve sırf onların menfaati için gelen şeylerden yüz çevirmeleri ise, daha şenî ve daha çirkindir.

Yani İlâhî hikmet ve maslahata binâen, Allah'ın geniş rahmetinin gereği olarak, onları kemaliyle uyaran ve tamamıyla gafletten uyandıran Kur’ân öğütlerinden yeni bir öğüt veya bölümlerinden yeni bir bölüm Allah tarafından onlara gelmez ki, onlar, tekzip ve istihza anlamında ondan yüz çevirip küfür ve dalâletlerinde ısrar etmesinler.