51

"Kendilerine okunmakta olan bu kitabı sana indirmemiz, yetmedi mi onlara? Hiç şüphesiz îman eden bir kavim için onda büyük bir rahmet ve öğüt vardır."

A- "Kendilerine okunmakta olan bu kitabı sana indirmemiz, yetmedi mi onlara?"

Bu kelâm, başkasının kelâmını hikâye etmek olmayıp doğrudan doğruya Allah tarafından, onların taleplerini reddetmek ve taleplerinin bâtıl olduğunu beyan etmek için vârid olmuştur. Yani sadece hakkı bildiren, sen, eski semavî kitapları okuyup incelemek imkânından uzak iken, onları tasdik eden bu kitabı sana indirmemiz yetmedi mi onlara? Bu öyle bir kitap ki, her zaman ve mekânda kendilerine okunmaktadır; zevali ve izmihlâli olmayıp onların yanında her zaman sabit âyeti bulunmaktadır. Bu kitabın âyetleri dışındaki âyetler ise, misyonunu ifa ettikten sonra zail olmaktadır ve her mekânda değil, ancak bazı mekânlarda okunmaktadır.

Yahut bu kitap, Yahudilere okunup onların elindeki kitapta bulunan senin ve dininin vasıflarını tahkik etmektedir,

B- "Hiç şüphesiz îman eden bir kavim için onda büyük bir rahmet ve öğüt vardır."

Yani onda şânı pek yüce ve asırlar boyu baki kalacak olan bu kitapta, anılan kâfirler gibi inadına çabalayanlar için değil, fakat îman için gayret eden bir kavim için hiç şüphesiz pek büyük bir nimet ve öğüt vardır.

Deniliyor ki, mü’minlerden bazı kimseler, Yahudilerin söylediklerinden bazı şeyler ihtiva eden bir kitabı Resûlüllah'a getirdiler. Bunun üzerine

Resûlüllah buyurdu ki:

"Bir kavmin, kendi peygamberlerinin getirdiklerini bırakıp onun getirmediklerine yönelmesi, dalâlet olarak onlara yeter, "