22

"Bana ne olmuş ki, beni yaratana ibadet etmeyecekmişim. Halbuki hepiniz O'na döndürüleceksiniz."

Bu ifâde, başkasını irşat ederken, kendi nefsine nasihat ediyormuş gibi kendisine olan ilâhî lûtfu belirtmek ve söylediklerinin öğütten ibaret olduğunu beyan etmek kabilindendır. Nitekim kendi nefsine tercih ettiğini onlara da tercih ettiğini göstermektedir. Bundan murat, gerçek yaratanlarının ibadetini bırakıp da başkasına tapmalarından dolayı onları kınamaktır. Nitekim ziyadesiyle tehdit ifâde eden "Halbuki hepiniz O'na döndürüleceksiniz" cümlesi de bunu bildirmektedir.