FELAK SÛRESİ

Mekke'de mi, Medine'de mi nazil olduğu konusunda görüş ayrılığı vardır; 5 âyettir.

1

"De ki: "Ben, sığınırım o felak'ın (yarılıp açılanın) Rabbine!"

Felak, sabah demektir. Zîrâ gecenin yarılıp açılmasıyla sabah meydana çıkmaktadır.

Burada felak, mefûl (yarılan, açılan) mânâsmdadır. Çünkü, yarılıp açılan da, kendisinden yarılıp açılan da mefûl mânâsmdadır.

Diğer bir görüşe göre ise felak, sabahın direk biçiminde beliren aydınlığıdır.

Bir diğer görüşe, göre ise felak, Allah'ın yarıp açtığı her şeydir. Mesela: bitkilerin meydana gelmesi için toprağın yarılması, pınarların meydana gelmesi için dağların yarılması, yağmurun meydana gelmesi için bulutların yarılması, tane ve çekirdeklerden çıkanların meydana gelmeleri için onların yarılması gibi vs.

Bu âyetin metninde, sığınmanın rab ismine bağlanması ve rab isminin de, karanlıktan sonra nuru, sıkıntıdan sonra geniştiğı ve bitişiklik halinden sonra yarılmayı bildiren felak'a izafe edilmesi, Allah'ın, sığınan kimseyi sığındığı şeyden kurtaracağına dâir bir vaat ifâde etmektedir; ayrıca Allah, bazı benzerlerini hatırlatmakla sığınanın umudunu takviye etmektedir ve Allah'a sığınma kapısını çalmak suretiyle gayret ve itina göstermeye de ziyadesiyle onu teşvik etmektedir.

Bazi kimselerin dediği gibi, bu kelâmın, "bu âlemden karanlığı kaldırmaya muktedir olan kuvvet, sığınan kimseden de korktuğunu kaldırmaya muktedirdir "mânâsını zımnen bildirdiğini söylemek ise, isabetli değildir. Zîrâ Allah'a sığınan kimsenin, O'nun buna muktedir olduğunda şüphesi yoktur ki, bu uyarıya ihtiyacı olsun.