41

"Her bîr ümmetten bîr şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!"

İbn Ebî Şeybe, Ahmed, Abd b. Humeyd, Buhârî, Tirmizî, Nesâî, İbnu'l- Münzir, İbn Ebî Hâtim ve Beyhakî, Delâil'de değişik vecihlerle İbn Mes'ûd'dan bildirir: Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):

“Bana Kur'ân oku" buyurdu. "Yâ Resûlallah! Kur'ân sana inmişken ben mi sana okuyacağım!" dediğimde:

“Başkasından duymayı seviyorum" karşılığını verdi. Bunun üzerine Nisâ Sûresi'ni okumaya başladım. "Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!'" âyetine geldiğim zaman:

“Şimdilik yeter" buyurdu. Baktığımda gözlerinden yaş akıyordu.

Hâkim, Amr b. Hureys'den bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem), Abdullah b. Mes'ûd'a:

“Kur'ân oku!" buyurunca, İbn Mes'ûd:

“Kur'ân sana inmişken ben mi sana okuyacağım!" dedi. Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem):

“Başkasından duymayı seviyorum" buyurunca, İbn Mes'ûd, Nisâ Sûresi'ni okumaya başladı. "Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!" âyetine geldiğinde Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) ağlamaya başladı. Bunun üzerine İbn Mes'ûd okumayı bıraktı.

İbn Ebî Hâtim, Hasan b. Süfyân, Ebû Nuaym, Ma'rife'de, Bağavî, Mücem'de ve Taberânî hasen bir senedle ashâbdan biri olan Muhammed b. Fadâle'den bildirir: Zafer oğullarının yanındayken Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) geldi. Yanında İbn Mes'ûd, Muâz b. Cebel ve ashabından birkaç kişi daha vardı. Birine Kur'ân okumasını söyleyince içlerinden biri Nisâ Sûresi'ni okumaya başladı. "Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!" âyetine geldiğinde Resûlullah'ın (sallallahü aleyhi ve sellem) ağlamaktan sakalları ve yüzü ıslandı. Sonrasında:

“Rabbim! İçlerinde bulunduğum kişilere şahitlik ederim de görmediğim kimseler konusunda nasıl şahitlik edeyim!" buyurdu.

Taberânî, Yahya b. Abdirahman b. Lebîbe'den, o babasından, o da dedesinden naklen bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem):

“Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!" âyetini okuduğu zaman ağlar ve:

“Rabbim! İçlerinde bulunduğum kişilere şahitlik ederim de görmediğim kimseler konusunda nasıl şahitlik edeyim!" buyururdu.

İbn Cerîr ve İbnu'l-Münzir'in bildirdiğine göre İbn Cüreyc:

“Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!" âyetini açıklarken şöyle demiştir:

“Her ümmetin peygamberi getirilir ve risaleti bildirdiğine dair şahitlik eder. Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Kur'ân okurken bu âyete geldiğinde gözleri yaşarırdı.

İbn Cerîr, İbn Mes'ûd'dan bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem):

“Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri nice olacak!'" âyetini açıklarken şöyle buyurmuştur:

“Rabbim! Aralarında olduğum sürece şahitleri bendim. Ancak vefat ettiğimde onları gözeten sendin."