22

"Allah katında, yeryüzündeki canlıların en kötüsü, gerçeği akletmeyen sağırlar ve dilsizlerdir"

İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre Ali b. Ebî Tâlib:

“Allah katında, yeryüzündeki canlıların en kötüsü..." âyetini açıklarken:

“Bu âyet, filan kişi ile arkadaşları hakkında nazil oldu" demiştir.

Firyâbî, İbn Ebî Şeybe, Abd b. Humeyd, Buhârî, İbn Cerîr, İbnu'l-Münzir, İbn Ebî Hâtim ve İbn Merdûye'nin bildirdiğine göre İbn Abbâs:

“Allah katında, yeryüzündeki canlıların en kötüsü..." âyetini açıklarken:

“Bunlar Kureyş'ten, Abduddâr oğullarından bir topluluktur" demiştir.

Abd b. Humeyd ve Ebu'ş-Şeyh'in bildirdiğine göre Katâde bu âyeti açıklarken:

“Bu âyet, Abduddâr oğullarından bir topluluk hakkında nazil oldu" demiştir.

İbnu'l-Münzir'in bildirdiğine göre İbn Cüreyc:

“Bu âyet, Nadr b. Hâris ve kabilesi hakkında nazil oldu" demiştir.

İbn Cerîr ile İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre İbn Zeyd: (.....) âyetini açıklarken:

“Âyette geçen "Devâb" ifadesi canlılar anlamındadır" dedi ve:

“Eğer Allah, insanları kazandıkları yüzünden hemen cezalandıracak olsaydı, yerkürenin sırtında hiçbir canlı bırakmazdı..."âyeti ile:

“Yeryüzünde yürüyen her canlının rızkı, yalnızca Allah'ın üzerinedir..." âyetini okudu.