43

"Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana İyice belli olup, yalancıları bitinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin?"

Abdurrezzâk, Musannef’te ve İbn Cerîr, Amr b. Meymûn el-Evdî'den bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) iki şeyi, kendisine bu konuda herhangi bir emir verilmediği halde yapmıştır. Birincisi münafıklara savaşa katılmamaları yönünde izin vermesidir. Diğeri ise Bedir savaşında esir aldıklarından fidye almasıdır. İzin konusunda Yüce Allah:

“Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana iyice belli olup, yalancıları bilinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin?" buyurmuştur.

İbn Ebî Hâtim ve Ebu'ş-Şeyh'in bildirdiğine göre Muvarrik el-İclî:

“Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana iyice belli olup, yalancıları bilinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin?" âyetini açıklarken:

“Yüce Allah burada Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) sitemde bulundu" demiştir.

İbn Ebî Şeybe, İbnu'l-Münzir, İbn Ebî Hâtim ve Ebu'ş-Şeyh, Avn b. Abdillah'tan bildirir: Siz bundan daha güzel bir sitem duydunuz mu? Zira sitemden önce bağışlamayla başlamış ve:

“Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana iyice belli olup, yalancıları bilinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin?" buyurmuştur.

İbn Ebî Şeybe, İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre Mücâhid:

“Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana iyice belli olup, yalancıları bilinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin?" âyetini açıklarken şöyle demiştir: Bazıları:

“Savaşa çıkmama konusunda Resûlullah'tan (sallallahü aleyhi ve sellem) izin isteyin. Şayet izin verirse katılmazsınız. İzin vermemesi halinde de katılmayın" demişlerdi. Bunun üzerine bu âyet nazil oldu.

Nehhâs, Nâsih'de İbn Abbâs'tan bildirir:

“Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana iyice belli olup, yalancıları bilinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin... Ancak Allah'a ve âhiret gününe inanmayan, kalpleri şüpheye düşüp kendileri de o şüphelerinin içinde bocalayan kimseler senden izin isterler" âyetlerini, "...Bazı işleri için senden izin isterlerse, içlerinden dilediğine izin ver..." âyeti neshetmiştir.

İbnu'l-Münzir, İbn Ebî Hâtim, Nehhâs ve Ebu'ş-Şeyh, Katâde'den bildirir: Yüce Allah önce:

“Allah seni affetsin! Doğru söyleyenler sana iyice belli olup, yalancıları bilinceye kadar beklemeden niçin onlara izin verdin?" buyurdu, ancak daha sonra:

“...Bazı işleri için senden izin isterlerse, içlerinden dilediğine izin ver..." âyetini indirdi.