21

"İnsanların hepsi Allah'ın huzuruna çıkacak ve güçsüzler büyüklük taslayanlara diyecek ki: «Şüphesiz bizler size uymuştuk; şimdi siz az bir şey olsun, Allah'ın azabından bizi koruyabilecek misiniz?» Onlar da, «Eğer Allah bizi doğru yola eriştirseydi, biz de sizi doğru yola eriştirirdik. Şimdi sızlansak da, sabretsek de bizim için birdin Artık bizim için hiçbir kurtuluş yoktur» derler"

İbn Cerîr ve İbnü'l-Münzir'in İbn Cüreyc'den bildirdiğine göre (.....) âyeti tâbi olanlar, (.....) ise idareciler mânâsındadır.

İbnü'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre Zeyd b. Eşlem, "Şimdi sızlansak da, sabretsek de bizim için birdir. Artık bizim için hiçbir kurtuluş yoktur" âyetini açıklarken:

“Yüz sene sızlanmışlar, yüz sene de sabretmişlerdi" demiştir.

İbn Cerîr'in bildirdiğine göre İbn Zeyd, âyet hakkında şöyle demiştir:

“Cehennemlikler birbirlerine: «Gelin biz de ağlayalım ve Allah'a yalvaralım. Çünkü Cennetlikler cennete ağlamaları ve Allah'a yalvarmaları ile kavuşmuşlardır» derler ve ağlarlar. Bunun onlara hiç bir fayda vermediğini gördüklerinde: «Gelin sabredelim. Çünkü Cennet halkı, cennete ancak sabırla ulaşmışlardır» derler ve görülmemiş bir şekilde sabrederler, ama bu sabırlarının onlara bir faydası olmaz. Bunun üzerine:

“Şimdi sızlansak da, sabretsek de bizim için birdir. Artık bizim için hiçbir kurtuluş yoktur" derler."

İbn Ebî Hâtim, Taberânî ve İbn Merdûye, Ka'b b. Mâlik'ten bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) zannedersem, "Şimdi sızlansak da, sabretsek de bizim için birdir. Artık bizim için hiçbir kurtuluş yoktur" âyeti hakkında şöyle buyurdu:

“Cehenemlikler: «Gelin sabredelim» derler ve beş yüz yıl sabrederler. Sabretmelerinin kendilerine fayda sağlamadığını görünce de: «Gelin Allah'a yalvaralım» derler ve beş yüz yıl ağlarlar. Bunun da kendilerine bir fayda sağlamadığını görünce: «Şimdi sızlansak da, sabretsek de bizim için birdir. Artık bizim için hiçbir kurtuluş yoktur» derler. "