3

"O, Rabbîne içinden yalvarmıştı."

İbnu'l-Münzir'in bildirdiğine göre İbn Cüreyc: "O Rabbine içinden yalvarmıştı" âyetini açıklarken: "Gösteriş yapmadan, riyakarlığa bulaşmadan içinden gizlice yalvarmıştı" demiştir.

İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre Katâde: "O Rabbine içinden yalvarmıştı" âyetini açıklarken: "Gizlice yalvarmıştı. Zira Yüce Allah kısık sesi, temiz kalbi sever" demiştir.

Hâkim, İbn Mes'ûd'dan bildirir: İsrail oğullarının son peygamberlerinden biri de Hazret-i Yâkub'un soyundan olan Yahya b. Edin b. Müslim'dir. Hazret-i Yahya: "Rabbim! Gerçekten kemiklerim zayıfladı, saçlarım ağardı. Rabbim! Sana yalvarmakla şimdiye kadar bedbaht olup bir şeyden mahrum kalmadım. Doğrusu, benden sonra yerime geçecek yakınlarımın iyi hareket etmeyeceklerinden korkuyorum. Karım da kısırdır. Katından bana bir oğul bağışla ki, bana ve Yakub oğullarına mirasçı olsun..." diye dua etmişti. Burada mirasçı olunacak konu da peygamberliktir. Bu duasına da: "Mabedde namaz kılarken melekler ona seslendiler..." şeklinde cevap verildi. Ona seslenen melek de Cebrâil idi ve: "Yüce Allah, Yahya adında bir oğulun müjdesini veriyor" diyerek bir oğlunun olacağı müjdesini vermişti. Yahya bu cevabı işitince hemen Şeytan yanına geldi ve: "Ey Yahya! Bu duyduğun ses Allah'tan değil, Şeytandan gelen bir ses ve seninle alay ediyor" dedi. Şeytanın bu sözü üzerine Hazret-i Yahya bir an şüpheye düştü ve: "...Ben artık iyice kocamış, karım da kısırken nasıl oğlum olabilir?" dedi. Yüce Allah da buna: "...Daha önce, sen hiçbir şey değilken seni de yaratmıştım" karşılığını verdi.