34

"Senden önce de hiçbir insanı ölümsüz Kılmadık, sen ölürsün de onlar baki kalır mı?"

İbnu'l-Münzir, İbn Cüreyc'den bildirir: Cebrail, Hazret-i Peygamber'e (sallallahü aleyhi ve sellem) öleceği haberini verince: "Rabbim! Ümmetimin hali ne olacak?" diye sordu. Bunun üzerine: "Senden önce de hiçbir insanı ölümsüz kılmadık, sen ölürsün de onlar baki kalır mı?" âyeti nazil oldu.

İbn Ebî Şeybe, İbn Ömer'den bildirir. Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefat ettiği zaman Ebû Bekr, Medine'nin başka bir yerinde bulunuyordu. Hemen gelip Resûlullah'in (sallallahü aleyhi ve sellem) yanma girdi. Allah Resûlü (sallallahü aleyhi ve sellem) kefenlenmişti. Ebû Bekr, Allah Resûlü'nün (sallallahü aleyhi ve sellem) alnından öptü ve ağlayarak: "Annem babam sana feda olsun! Diriyken de temizdin, ölüyken de temizsin" dedi. Oradan çıktığı zaman insanlara: "Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) ölmedi! Münafıkları öldürmeden ve Allah münafıkları hüsrana uğratmadan da ölmeyecektir!" diye bağıran Ömer b. el-Hattâb'la karşılaştı. Zira münafıklar ölüm haberini almış ve baş kaldırmışlardı. Ebû Bekr onun bu şekilde konuştuğunu işitince: "Kendine gel be adam! Bil ki Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefat etti! Yüce Allah'ın: "Muhakkak sen de öleceksin, onlar da ölecekler" buyurduğunu bilmez misin? Yine: "Senden önce de hiçbir insanı ölümsüz kılmadık, sen ölürsün de onlar baki kalır mı?" buyurduğunu işitmez misin!" diye çıkıştı. Daha sonra bir konuşma yapmak üzere minbere çıktı. Yüce Allah'a hamdu senada bulunduktan sonra: "Ey insanlar! Şayet kendisine kulluk ettiğiniz ilahınız Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem) ise bilin ki Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem) ölmüştür. Ancak kendisine kulluk ettiğiniz ilahınız semadaki ilah ise bilin ki o ölmez" dedi ve: "Muhammed ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler geçmişti. Ölür veya öldürülürse geriye mi döneceksiniz? Geriye dönen, Allah'a hiçbir zarar vermez. Allah şükredenlerin mükafatını verecektir" âyetini okudu. Bu âyeti okuduktan sonra da minberden indi. Bu konuşmayı dinleyen Müslümanlar mutlu olup sevinirken münafıkların sıkıntısı daha da arttı. Vallahi bu konuşmadan sonra Müslümanların sanki yüzlerinde bir perde vardı da kalkmış gibi oldu.

İbn Ebî Hâtim, İbn Merdûye ve Beyhakî Delâil'de Hazret-i Âişe'den bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) vefat ettiği zaman Ebû Bekr yanına girip alnından öptü ve: "Ah peygamberim! Ah dostum! Ah kardeşim!" demeye başladı. Sonrasında: "Senden önce de hiçbir insanı ölümsüz kılmadık, sen ölürsün de onlar baki kalır mı?" âyeti ile "Muhakkak sen de öleceksin, onlar da ölecekler" âyetini okudu.