9

"(Böyle bir kimse mi Allah katında makbuldür) yoksa gece vakitlerinde, secde hâlinde ve ayakta, âhiretten korkarak ve Rabbinin rahmetini umarak itaat ve kulluk eden mi? De ki: «Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?» Ancak akıl sahipleri öğüt alırlar."

İbnu'l-Münzir, İbn Ebî Hâtim, İbn Merdûye, Ebû Nuaym el-Hilye'de ve İbn Asâkir'in bildirdiğine göre İbn Ömer, "(Böyle bir kimse mi Allah katında makbuldür) yoksa gece vakitlerinde, secde hâlinde ve ayakta, âhiretten korkarak ve Rabbinin rahmetini umarak itaat ve kulluk eden mi? De ki: "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?" Ancak akıl sahipleri öğüt alırlar"' âyetini okuyup: "Âyette kastedilen Osmân b. Affân'dır. Bir lafızda ise: "Bu âyet, Osmân b. Affân hakkında inmiştir" dedi.

İbn Sa'd Tabakât'ta, İbn Merdûye ve İbn Asâkir'in İbn Abbâs'tan bildirdiğine göre bu âyet, Ammâr b. Yâsir hakkında nazil olmuştur.

Cuveybir, İkrime'den aynı rivâyette bulunmuştur.

Cuveybir'in İbn Abbâs'tan bildirdiğine göre bu âyet, İbn Mesûd, Ammâr b. Yâsir ve Ebû Huzeyfe'nin azatlısı Sâlim hakında nazil olmuştur.

İbn Cerîr ve İbn Ebî Hâtim'in İbn Abbâs'tan bildirdiğine göre "Âhiretten korkarak ve Rabbinin rahmetini umarak itaat ve kulluk eden mi..." âyetinden kastedilen, âhiret azabından korkmaktır.

İbn Ebî Şeybe ve Abd b. Humeyd'in bildirdiğine göre Saîd b. Cübeyr bu âyeti, (.....) şeklinde okurdu.

Tirmizî, Nesâî ve ibn Mâce'nin bildirdiğine göre Enes der ki: Allah'ın Resûlü (sallallahü aleyhi ve sellem) ölüm döşeğinde olan bir adamın yanına girdi ve: "Kendini nasıl buluyorsun?" diye sordu. Adam: "Allah'ın bağışlamasını umuyor ve günahlarımdan da korkuyorum" karşılığını verince, Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): "Böyle zamanlarda Allah, kulun kalbine gelen bu iki şeyden umduğunu kendisine verir korktuğu şeyden de onu kurtarır" buyurdu.