39

"Bir haksızlığa uğradıkları zaman, yardımlaşırlar."

Saîd b. Mansûr, Abd b. Humeyd, İbn Cerîr, İbnu'l-Münzir ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre İbrâhim en-Nehaî: "Bir haksızlığa uğradıkları zaman, yardımlaşırlar" âyetini açıklarken: "Müminler küçümsenip haksızlığa uğramaktan hoşlanmazlar. Ancak intikam alma imkanları doğduğu zaman da karşıdakini affetmeyi bilirler" demiştir.

Abd b. Humeyd, Mansûr'dan bildirir: İbrâhîm(-i Nehaî)'ye "Bir haksızlığa uğradıkları zaman, yardımlaşırlar" âyetini sorduğumda: "Müminler birbirlerini hor görüp küşümsemekten hoşlanmazlardı. Zira böylesi bir durumda fasıklar onlara karşı cüretkâr olurlar" dedi.

Nesâî, İbn Mâce ve İbn Merdûye, Hazret-iÂişe'den bildirir: Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanımdayken Zeyneb içeriye girdi ve bana dönüp sövmeye başladı. Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) Onu bundan alıkoymak istedi, ancak Zeyneb dinlemedi. Bunun üzerine Allah Resûlü (sallallahü aleyhi ve sellem) bana: "Sen de ona söv!" buyurdu. Ben de ona sövünce Zeyneb'in şaşkınlıktan ağzında tükürüğü kurudu. Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) de bu durum karşısında neşeyle tebessüm ediyordu.

İbn Cerîr ve İbn Merdûye, Ali b. Zeyd b. Cüd'ân'dan bildirir: Birinden hakkını alma konusunda Ebû Muhammed'in cariyesinin bana naklettiği olay gibisini işitmiş değilim. Bu cariyenin naklettiğine göre Âişe şöyle demiştir: Zeyneb binti Cahş'la birlikte evimde oturuyorduk. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) yanımıza girince Zeyneb yanına kalktı ve: "Bizleri güzel sözlerle kandırıp yanında tutuyorsun!" dedi. Sonrasında Zeyneb bana döndü ve sövmeye başladı. Allah Resûlü (sallallahü aleyhi ve sellem) bana: "Onun dediklerini sen de ona söyle!" buyurunca Zeyneb'e doğru döndüm. Ben ondan daha iyi ve daha etkili sözler söyleyebildiğim için Zeynep kalkıp gitti.

İbn Cerîr'in bildirdiğine göre Süddî: "Bir haksızlığa uğradıkları zaman, yardımlaşırlar" âyetini açıklarken: "Kendilerine haksızlık edenlere aşırıya kaçmadan ve haddi aşmadan karşı koymak için yardımlaşırlar" demiştir.

İbnu'l-Münzir'in bildirdiğine göre İbn Cüreyc: "Bir haksızlığa uğradıkları zaman, yardımlaşırlar" âyetini açıklarken: "Burada haksızlığa uğrayandan kasıt yalanlanan, eziyete maruz kalan ve zulme uğrayan Muhammed'dir (sallallahü aleyhi ve sellem) ki buna karşı kılıçtan yardım almıştır" demiştir.