58

"Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım... Şüphesiz rızık veren, güç ve kuvvet sahibi olan ancak Allah'tır."

İbn Cerîr ve İbn Ebî Hâtim'in bildirdiğine göre İbn Abbâs: "Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım" âyetini açıklarken: "İsteyerek veya zorla Allah'a karşı kulluklarını kabul ve ikrar etsinler diye yarattım" demiştir.

İbnu'l-Münzir'in bildirdiğine göre İbn Abbâs: "Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım" âyetini açıklarken: "Bana itaatkâr veya bana isyankâr veya cennetli veya cehennemli, onları nasıl yarattım ve nasıl bir hayatı onlara takdir ettiysem bu şekilde yaşamaları için yarattım" demiştir.

İbn Cerîr ve İbnu'l-Münzir'in bildirdiğine göre Zeyd b. Eşlem: "Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım" âyetini açıklarken: "Mutlu veya mutsuz nasıl bir hayat onlara takdir edilmişse bunu yaşamaları için yarattım" demiştir.

İbn Ebî Şeybe'nin bildirdiğine göre Ebu'l-Cevzâ: "Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım" âyetini açıklarken: "Onlara rızık veren ve yemek yediren benim. Onları da sadece bana ibadet etsinler diye yarattım" demiştir.

Ahmed, Tirmizî ve İbn Mâce'nin Ebû Hureyre'den bildirdiğine göre Resûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur: "Yüce Allah der ki: «Ey Âdemoğlu! Kendini bana ibadete ver ki gönlünü zengin kılayım ve ihtiyaçlarını gidereyim. Böyle yapmazsan da gönlünü daima meşgul kılar, ihtiyaçlarını da gidermem.»"

Taberânî Müsnedu'ş-Şâmiyyîn'de, Hâkim Târih'de, Beyhakî Şuabu'l- îman'da ve Deylemî'nin Müsnedu'l-Firdevs'te Ebu'd-Derdâ'dan bildirdiğine göre Resûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurmuştur: "Yüce Allah der ki: «Benim, cin ve insanlarla tuhaf bir durumum var. Zira onları ben yaratmışken başkasına kulluk eder, rızkı onlara ben verirken başkasına şükrederler.»"

Ahmed, Ebû Dâvud, Tirmizî, Nesâî, İbnu'l-Enbârî Mesâhifte, İbn Hibbân, Hâkim, İbn Merdûye ve Beyhakî el-Esmâ' ve's- Sıfat'ta İbn Mes'ûd'dan bildirir: Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) Zâriyât Sûresi'nin 58. âyetini bana:" (=Şüphesiz rızık veren, güç ve kuvvet sahibi olan ancak benim)" şeklinde okuttu.

İbn Cerîr, İbn Ebî Hâtim ve Beyhakî'nin el-Esmâ' ve's-Sifât'ta bildirdiğine göre İbn Abbâs: (.....) ifadesini: "Güç ve kuvvet sahibi" şeklinde açıklamıştır.