6

Şüphesiz kâfirleri uyarsan da uyarmasan da birdir, iman etmezler.

Kâfirler: Bu âyetin kimler hakkında indiğinde dört görüş vardır:

Birincisi: Bu âyet Ahzab savaşını yönetenler hakkında inmiştir. Bunu Ebû’l - Âliyye söylemiştir.

İkincisi: Ebû Cehil ile ailesinden beş kimse hakkında inmiştir. Bunu da Dahhâk, demiştir.

Üçüncüsü: Birtakım Yahudiler hakkında inmiştir, Huyey b. Ahtab bunlardandır. Bunu İbn Saib söylemiştir.

Dördüncüsü: Arap müşrikleri hakkında inmiştir, meselâ Ebû Talib, Ebû Leheb ve diğer Müslüman olmayanlar gibi.

Mukâtil şöyle demiştir: Âyetin tefsiri: Küfr lügatte örtmek, kapatmak manasınadır, bir şeyi örttüğün zaman kefertüşşey’e denir. Kâfir de hakkın üzerini kapattığı için böyle denilmiştir.

Onlar için birdir, yani onları korkutmak da korkutmamak da birdir. Âyette geçen inzar, korku ile bildirmek demektir. Tenazere benu fülanin denir ki, birbirlerini korkuttular, demektir.

Şeyhimiz Ali b. Ubeydullah şöyle demiştir: Bu âyet genel ifade ile gelmişse de maksat özeldir. Çünkü kâfirin korkutulduğu zaman iman etmeyeceğini bildirmiştir, halbuki bazı kâfirler uyarıldıkları zaman iman etmiştir. Eğer dış manaya olsa idi, Allah’ın haberinde gerçek dışı bir şey olurdu. Onun için onun hususi olduğunu söylemek vaciptir.