79

Kitabı elleriyle yazıp, sonra da onunla az bir paha almaları için, bu, Allah katındandır, diyenlere yazıklar olsun. Elleriyle yazdıkları şeyden dolayı onlara yazıklar olsun ve kazandıkları şeyden dolayı da onlara yazıklar olsun.

Bu âyet, Tevrat’ı değiştirip ve içindeki Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’in sıfatlarını kaldıran ehl-i kitap hakkında nazil olmuştur. Bu İbn Abbâs, Katâde, İbn Zeyd ve Süfyan’ın görüşleridir. Yazıklar olsun diye tercüme edilen veyl kelimesine gelince, Ebû Said el - Hudri, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’den şöyle dediğini rivayet etmiştir: Veyl; cehennemde bir deredir ki, ona kâfir yuvarlanır da yetmiş yıldan önce dibine varamaz. 6

Zeccâc da şöyle demiştir:

6 - Tirmizî, Tefsirü sûre 21, bab 1; Ahmed, Müsned, 3/75.

Veyl Arapların tehlikeye düşen herkes için dediği ve kullandığı bir kelimedir. Aslı lügatte azap ve helak manasınadır.

İbn Enbari de şöyle demiştir: Veyl'in manası azabın meşakkati demektir. Aslının: Vey lifülanin’den geldiği söylenir ki, filan üzüldü demektir. İki harf halinde çok kullanılınca lâm vava bitiştirilip bir kelime oldu. Sonra da fülanın başına bir lâm getirildi. Ferrâ’’nın tercihi budur. Burada kitap da Tevrat’tır. Eller kelimesi ise tekit için getirilmiştir. Az paha da: Fani dünyalıklardır.

Kazandıkları şeyler: Bu hususta da iki görüş vardır:

Birincisi: Yazdıklarına karşılık olarak aldıklarıdır.

İkincisi: Yaptıkları işlerin günahıdır.