64

Biz her peygamberi ancak Allah’ın izni ile kendisine itâat edilsin, diye gönderdik. Eğer onlar nefislerine haksızlık ettikleri zaman sana gelip Allah’tan bağış dileseler, Peygamber de onlar için bağış dilese idi, Allah’ın Tevbeleri çok kabul ettiğini, çok merhametli olduğunu görürlerdi.

"Vema erseîna min resulin illâ liyutaa":

Zeccâc şöyle demiştir:

"Min” edatı tekit için gelmiştir; mana da: Biz bir peygamberi ancak itâat edilsin diye göndeririz, şeklinde olur.

"Allah’ın izni ile": Bunda da iki görüş vardır:

Birincisi: İzin emir manasınadır, bunu da İbn Abbâs, demiştir.

İkincisi: Bizzat izniyle demektir, bunu da Mücâhid, demiştir.

Zeccâc da: Mana: Allah ona izin verdiği için itâat edilsin diye gönderdik şeklinde olur, demiştir.

"Eğer onlar nefislerine haksızlık ettikleri zaman":

"Hüm” (onlar) zamiri daha önce bahsi geçen hakeme başvuran iki adama râcîdir.

İbn Abbâs: Resul’ün verdiği karara kızmakla nefislerine haksızlık edenler, demiştir.

"Sana gelip de Allah’tan bağış dileselerdi": Yaptıkları şey için, demektir.