6

Belki de sen, bu söze (Kur’ân’a) iman etmiyorlar diye arkalarından üzülerek kendini helak edeceksin!

"Arkalarından": Yani sana yüz çevirmelerinden sonra, demektir.

"Eğer bu söze iman etmezlerse": Yani Kur’ân’a, demektir.

"Esefen":

Bunda da dört görüş vardır:

Birincisi: Üzüntüden, demektir, bunu da İbn Abbâs, demiştir.

İkincisi: Telaştan, bunu da Mücâhid, demiştir.

Üçüncüsü: Öfkeden, bunu da Katâde, demiştir.

Dördüncüsü: Pişmanlıktan, bunu da Süddi, demiştir.

Ebû Ubeyde: Pişmanlık, özlem ve üzüntüden, demiştir. Zeccâc da, esef: Aşırı hüzün veya öfkedir, demiştir. Kad esifer reciilü, fehüve esifün diye çekimi yapılır. Şair şöyle demiştir:

İçlerinden birini üzgün görüyorum,

Kara kına yaktığı ellerini böğrüne koymuş vaziyette.

Bu âyet Resûlüllah sallallahu aleyhi ve sellem’in onların imanına daha çok hırs göstermekten men edilmesine işaret etmektedir, çünkü bu, üzüntüden kendini helak etmeye götürebilir.