11

Biz de mağara da nice yıllar kulaklarının üzerine vurduk (onları uyuttuk).

"Kulaklarının üzerine vurduk":

Zeccâc: Mana, onları uyuttuk, işitmelerine mani olduk; çünkü uyuyan kimse ses işitirse uyanır, demiştir.

"Adeden": iki şekilde mensubtur:

Birincisi: Mastar olarak? mana da: Tuaddü adeden, demektir.

İkincisi: “sîn” in’in sıfatı olarak, mana da: Sinine zate adedin, demektir. Sayılan bir şeyde sayılanın zikredilmesi, o şeyin çokluğunu tekit etmek içindir. Çünkü az olursa miktarı anlaşılır, çok olursa, sayılmaya ihtiyaç duyulur.

"Sonra onları uyandırdık (sümme baasnahüm)": Uykularından, demektir, ölümden hayata veya uykudan uyanıklığa dönen için: Meb’us, denir. Çünkü onu hareket ve atılmaktan men eden şey, zail olmuştur. "Sinine adeden"in manasında şöyle de denilmiştir: Onlarda (küsur) aylar ve günler yoktu, seneler tam idi. Bunu da Maverdi, demiştir.