17

Tağuttan, ona ibadet etmekten uzak durup da Allah’a dönenler için müjde vardır. Öyleyse kullarımı müjdele.

"Tağuttan uzak duranlar": İbn Zeyd, babasından şöyle rivayet etmiştir: Bu ve bundan sonraki âyetler cahiliye döneminde Allah’ın birliğine inanan üç kimse hakkında inmiştir: Zeyd b. Amr b. Nüfeyl, Ebû Zer ve Selman Farisi radıyallahu anhum.

"Onlar Allah’ın hidayet ettiği kimselerdir": Kitapsız ve peygambersiz olarak.

Burada tağuttan murat edilen şey hususunda da üç görüş vardır:

Birincisi: Şeytanlardır, bunu da Mücâhid, demiştir.

İkincisi: Kâhinlerdir, bunu da İbn Saıb, demiştir.

Üçüncüsü: Putlardır, bunu da Mukâtil, demiştir. Mukâtil’in bu sözüne göre

"yabuduha” demesi, onun müennes olmasındandır.

Ahfeş de şöyle demiştir:

"yabuduha” demesi, tağutun cemaat manasına olmasındandır. Eğer istersen onu tekil müennes de kabul edebilirsin.

"Enabu ilallah” Allah'a Tevbe ederek döndüler, demektir.

"Onlar için müjde vardır": Cennet müjdesi. "Febeşşir ibadiy": Ye iledir, Ebû Amr da bu ye’yi harekeli okumuştur.