34

İyilikle kötülük bir olmaz. Sen (kötülüğü) en güzelle sav; o zaman seninle kendisi arasında düşmanlık olan, sanki sıcak bir dost olur.

"Vela testevil hasenetü velasseyyieh":

Zeccâc: "Lâ” zaittir, tekit için gelmiştir, mana da: Vela tastevil hasenetü vesseyyietü (iyilikle kötülük bir olmaz) demiştir.

Müfessirlerin bunun üzerinde de üç görüşleri vardır:

Birincisi: iyilik iman, kötülük de şirktir, bunu da İbn Abbâs, demiştir.

İkincisi: Yumuşaklık ve ahlaksız sözdür, bunu da Dahhâk, demiştir.

Üçüncüsü: Nefret ve sabırdır, bunu da Maverdi nakletmiştir.

"Kötülüğü en güzelle sav": Bu da öfkeyi sabırla, kötülüğü afla savmak gibidir. Eğer bunu yaparsan seninle arasında düşmanlık olan yakın dost gibi olur.

Atâ’ da şöyle demiştir: Bu karşılaştığın zaman düşmanına selam vermektir.

Müfessirler: Bu âyet kılıç âyetiyle neshedilmiştir, demiştir.