5

Semud'a gelince, o azgın sesle helak edildi.

"Tağıye” lâfzında da üç görüş vardır:

Birincisi: O, onların taşkınlık ve inkârlarıdır, bunu da İbn Abbâs, Mücâhid, Mukâtil, Ebû Ubeyde ve İbn Kuteybe, demişlerdir.

Zeccâc da şöyle demiştir: Dilcilere göre tağıyenin manası, taşkınlıklarıdır. Faile kalıbı bazen mastar manasına kullanılır; meselâ: Akibet ve afiyet gibi.

İkincisi: Çok gürültülü sestir, bunu da Katâde, demiştir, çünkü o normal ses duvarını aşıp onları helak etmişti.

Üçüncüsü: Tağıye: (Mucize) deveyi kesendir, bunu da İbn Zeyd, demiştir.

5 ﴿