13

Bir boynun bağını açmak (köle azat etmek)tir.

"Fekku rakabeh” demiştir: İbn Kesir, Ebû Amr - Abdülvaris rivâyeti hariç - Kisâi, Dacuni de İbn Zekvan’dan rivayet ederek, kâfin fethi ile mensûb olarak "rakabeten", hemzenin ve mimin fethi, tının sükunu ve elifsiz olarak

"ev et’ame” okumuşlar; Âsım, İbn Âmir, Nâfi' ve Hamze, ref ile "fekkü” cer ile "rakabetin", elif ile de

"ev it’âmun” okumuşlardır. Fekku rakabetin: boynu esaret boyunduruğundan kurtarmaktır. Salıverdiğin her şeye: Fek, denir. Kim fiil kalıbı ile "fekke rakabeten” okursa, o, yokuşa dalmayı fiille tefsir etmiş olur. Ferrâ’ da

"sümme kâne minellezine amenu” kavlinden dolayı bunu tercih etmiştir,

İbn Kuteybe de şöyle demiştir: