13

"Artık sûr'a bir üflenişle üflendiğinde..."

Bu ayetle ilgili bir kaç mesele var:

Birinci Mesele

"Nefhâ" kelimesi, hem merfû, hem de mansûb olarak okunmuştur. Merfu okunuşunun sebebi, (üflendi) fiilinin, nâib-i faili olmasından dolayıdır. Araya fasıla girdiği için de, bu fiili müzekker getirmek güzel ve yerinde olmuştur. Kelimenin mansub okunuşunun sebebi ise şudur: Ayetteki fiil, cer ve mecrûra isnâd edilmiştir (yani, nâib-i faildir). Bu durumda "nefha" kelimesi, mef'ûl-ü mutlak olarak mansub kılınmıştır.

İkinci Mesele

Bu "tek üfleyiş" ile, birinci nefha (üfleyiş) kastedilmiştir. Çünkü alemin harab oluşu (kıyamet) bu üfleyiş ile olacaktır. Buna göre eğer, "Peki o halde, daha niçin, "arz" ikinci üfleyiş ile olacak iken, hemen akabinde, "O gün huzura arzolunacaklar" (Hakka, 18) buyurulmuştur?" denilirse, biz deriz ki: "Yevm (gün), bu iki nefhayı (üfleyişi), sayhayı, nuşûru (dirilişi) arasat meydanında duruşu, hesabı ve saireyi içine alan, geniş bir zamanın adıdır. İşte bundan ötürü Hak teâlâ, "O gün huzura arzolunacaklar" buyurmuştur. Bu tıpkı senin, "Oraya falanca yıl geldim" demen gibi olur ki, senin oraya gidişin, o yılın, zaman dilimlerinden birinde cereyan etmiştir.

Dağların Yıkılışı