49

İnsan iyilik dilemekten usanmaz. Eğer ona kötülük dokunsa, hemen ümidini keser, ye'se düşer.

"İnsan iyilik dilemekten usanmaz." Yani usanmaksızın iyilik ister. Burada:

"iyilik (hayr)" mal, sıhhat, otorite ve güç anlamındadır.

es-Süddî de şöyle demektedir: Burada insandan kasıt kâfirdir. Maksadın el-Velid b. Muğire olduğu söylendiği gibi, Rabia'nın çocukları Utbe ve Şeybe ile Ümeyye b. Halef olduğu da söylenmiştir.

Abdullah (b. Mesud)'un kıraatinde: "insan mal dilemekten usanmaz" şeklindedir.

"Eğer ona kötülük" fakirlik ve hastalık

"dokunursa, hemen" Allah'ın lutfundan

"ümidini keser." Rahmetinden

"ye'se düşer."

Bir başka açıklamaya göre; duasının kabul edileceğinden

"ümidini keser." Rabbine hüsn-ü zan beslemeyerek de

"ye'se düşer."

İçinde bulunduğu kötü durumun bitip gideceğinden yana

"ümidini keser" bunun devam edip gideceğini zannederek

"ye'se düşer" diye de açıklanmıştır. Anlamlar birbirlerine yakındır.