10

Sakın itaat etme; çokça yemin eden aşağılık ve değersiz her ki-

Bu âyetlerle eş-Şa'î, es-Süddî ve İbn İshak'ın görüşüne göre; el-Ahnes b. Şerîk'i kastetmektedir. el-Esved b. Abdi Yağûs yahut Abdurrahman b. el-Esved de denilmiştir. Bu da Mücahid'in görüşüdür.

Yine denildiğine göre el-Velîd b. el-Muğîre, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'a bir miktar mal teklif etti ve dininden döndüğü takdirde bu malı ona vereceğine dair yemin etti. Bu açıklamayı da Mukâtil yapmıştır.

İbn Abbâs dedi ki: Kastedilen kişi Ebû Cehil b. Hişam'dır.

"Çokça yemin eden"; "zKalbi zayıf olan kimse (mealde: aşağılık ve değersiz)" demektir. Bu açıklama Mücahid'den nakledilmiştir. İbn Abbâs'tan çok yalan söyleyen anlamında olduğunu söylediği nakledilmiştir. Zaten çok yalan söyleyen kişi de değersiz kimse demektir. Çokça kötülük İşleyen anlamında olduğu da söylenmiştir ki; bu da el-Hasen ve Katade'nin açıklamasıdır.

el-Kelbî: el-Mehîn; günahkâr ve âciz kimse demektir, demiştir. Allah nezdinde hakir ve değersiz anlamında olduğu da söylenmiştir. İbn Şecere zelil kimse demektir, diye açıklamıştır. er-Rummânî: Mehîn; çokça çirkin İşler yaptığından ötürü aşağılık kimse demektir, diye açıklamıştır.

Bu azlık anlamına gelen "mehânef'den fail vezninde bir kelimedir. Burada ise görüş ve ayırdetme gücünde eksiklik anlamındadır. Yahutta bu "mufal" anlamında "fııîl" vezninde olup "rnuhân" yani hakir ve değersiz kılınmış demektir.