13

"Gerçekten biz hidâyeti işittiğimizde ona îman ettik. Kim Rabbine Îman ederse o (ecrinin) eksiltilmesinden de korkmaz, kendisine zulmedilmesinden de.

"Gerçekten biz, hidâyeti" Kur'ân’ı

"işittiğimizde ona îman ettik." Allah'a inandık, Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın risaletini tasdik ettik. Esasen Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) hem insanlara, hem cinlere peygamber ularak gönderilmiştir. el-Hasen dedi ki: Allah Muhammed'i hem insanlara, hem cinlere peygamber olarak göndermiştir. Ancak ne cinlerden, ne göçebelerden, ne de kadınlardan herhangi bir peygamber göndermiş değildir. Yüce Allah'ın:

"Senden önce gönderdiklerimiz de, kendilerine vahyettiğimiz şehirli erkeklerden başkaları değildi" (Yusuf, 12/109) âyeti da bunu anlatmaktadır. Bu anlamdaki açıklamalar daha önceden (Yusuf, 12/109. âyetin tefsirinde) geçmiş bulunmaktadır. Sahih hadiste de: "Ben kırmızı tenliye de, siyah tenliye de peygamber olarak gönderildim.” İbn Hibbân, Sahih, XIV, 375; Dârimî, II, 295; Müsned, i, 301, III, IV, 416, V, 145. Yani insanlara da, cinlere de peygamber olarak gönderildim, diye buyurulmaktadır.

"Kim Rabbine Îman ederse, o (ecrinin) eksiltilmesinden de korkmaz, kendisine zulmedilmesinden de" âyeti hakkında İbn Abbâs, şöyle demiştir: O kimse, iyiliklerinin eksiltilmesinden de korkmaz, kötülüklerinin arttırılmasından da korkmaz. Çünkü: Eksiltmek" "haddi aşmak, haksızlık yapmak ve haram olan şeyleri işlemek" demektir. el-Aşa şöyle demektedir:

"Onu görmenin dışında hiçbir şeyin bana faydası olmaz

Hiç âşık bir haram işlemeden şifâ bulabilir mi?"

Altıncı âyet-i kerimenin tefsiri sırasında da zikredilen bu beyitteki "rehak" kelimesine nisbeten farklı bir anlam verilmesi, merhum müfessirimizin bu lâfzı açıklarken ön plana çıkardığı anlamın gözönünde bulundurulmasındandır.

Bu buyruklarda zikredilen sözler, yüce Allah'ın cinlerden söylediklerini naklettiği sözlerdir. Buna sebeb ise imanlarının kuvveti ve müslümanlıklarının doğruluğudur.

"Korkmaz" anlamındaki âyet genel olarak; şeklinde; o korkmaz" takdiri ile ref ile okunmuştur. Ancak el-A'meş, Yahya ve İbrahim, şartın cevabı olarak meczûm ve "fe"nin zâid geldiğini kabul ederek; Korkmasın" diye okumuşlardır.