ÂL-İ İMRAN SÛRESİ

Bu sûre Medine'de nâzil otmuştur, 200 âyetten müteşekkildir.

1

Elif, Lâm, Mîm.

Önce kırâat açısından bunu ele alacağız. Daha sonra ikinci âyetin tefsirine geçeceğiz.

(.......) Bu, “Elif. Lâm. Mimellahu ...” olarak kırâat imâmlarınca okunmuştur. Şöyle ki:

(.......) kavlindeki, (.......) harfi sakin olduğundan ve ondan sonra gelen, (.......) lâfz-ı celâldeki (.......) harfi de sakin olması sebebiyle, (.......) harfine fetha (üstün) bir hareke verilmiştir. Çünkü; iki sakin yani harekesiz harf yan yana geldiğinden okunma zorluğu doğmuştur. Bu zorluğu önlemek için fetha harekesiyle (.......)harfi harekelenmiştir. Fetha harekelerin en hafifi (kolayı) olması sebebiyle bu hareke verilmiştir. Ancak, “mîm” diye söylerken, mimden önce var olan (.......) ile ve (.......) harfinden önce gelen esreli (.......) göz önünde bulundurularak sondaki (.......) harfine esre harekesi verilmemiştir. Bunun da nedeni peş peşe esre harflerin gelmesinden sakınmaktır. Bir de, (.......) harfinin fetha ile harekelenmesi, (.......) harfi sakindir ve ondan önceki (.......) harfi de sakindir diye değildir. Eğer gerçekten böyle olmuş olsaydı bu takdirde, (.......) ifadesinde geçen (.......) harfinin mutlak manada fetha olması gerekirdi, vacip olurdu. Bunun için: (.......) harfinin fetha harekesi, (.......) lâfz-ı celâlin başında yer alan hemze harfinin fetha (üstün) harekesidir, işte bu hareke (.......) harfinden alınıp (.......) harfine taşırıdı demek doğru olmaz. Çünkü;

(.......) harfi, vasıl hemzesidir.

Bu hemze geçiş hâlinde düşer, okunmaz. Dolayısıyla onunla beraber bunun harekesi de düşer. Eğer bu vasl (.......) sinin fetha harekesinin (.......) harfine nakli câiz olabilseydi, mutlaka (.......) nin kendisinin de yerinde kalması gerekirdi. Halbuki vasl (.......) sinin gösterilmesi câiz değildir.

Yani; yazılışta sabittir ve fakat kırâatte yoktur.

Ancak kırâat imâmlarından Ebû Cafer Yezid ile A'şa diye şöhret kazanan Ebû Yûsuf Ya'kûb İbn Halîfe (.......) harfini sakin okumuşlar yani, “Elif, lâm, mîm” olarak okumuşlardır. Bu iki kırâat imâmı aynı zamanda, (.......) lâfzının başındaki (.......) harfini de harekeli olarak, (.......) tarzında kırâat etmişlerdir. Bu ikisinin dışında kalan kırâat imâmları ise, (.......) i vasletmişler ve (.......) harfini de fetha ile okumuşlardır.

Yani, “Elif Lâm Mimellahu...” olarak okumuşlardır.