38

Allah'a ve âhiret gününe inanmadıkları hâlde mallarını, insanlara gösteriş için infak edenler (âhirette azâba dûçâr olurlar). Şeytan bir kimseye arkadaş olursa, ne kötü bir arkadaştır o!

“Mallarını, insanlara gösteriş için sarfedenler de (âhirette azâba dûçâr olurlar).”

Bu âyet, (.......) kavli üzerine veya, (.......) üzerine ma'tûf bulunmaktadır. (.......) kavli ise mefûl-ü lehtir.

Yani övünmek ve böbürlenmek için bir de, “ne cömert adammış” desinler için yaparlar. Yoksa Allah rızasını gözetmek bunların istedikleri bir şey değildir. İşte bunlar münâfık olan kimseler olabilecekleri gibi aynı zamanda Mekke müşrikleri de olabilirler.

“Allah'a ve âhiret gününe inanmadıkları hâlde...” “Şeytan bir kimsiye arkadaş olursa, ne kötü bir arkadaştır o!” Çünkü şeytan onları hep cimriliğe, pintiliğe ve kötülüğe sürükleyip götürmüştür. Burada bu ifadenin bu kimseleri tehdit için olması da câizdir. Çünkü yarın kıyamet gününde şeytan cehennem ateşinde onlara yakın kılınır, onların yandaşı yapılır.