117

Onlar (müşrikler) O'nu bırakıp yalnızca bir takım dişilerden (dişi isimli tanrılardan) istiyorlar, ancak inatçı şeytandan dilekte bulunuyorlar.

“Onlar (müşrikler) O'nu bırakıp yalnızca bir takım dişilerden (dişi isimli tanrılardan) isliyorlar,”

Yani onlar Allah'ı bırakıp bir takım dişileri, kadınları Rab ediniyorlar ve onlara tapmıyorlar. Âyette geçen, (.......) kelimesi, (.......) kelimesinin çoğuludur. Bundan kasıt ise Lat, Uzza ve Menat adındaki putlardır.

Esasen hemen her Arap kabilesinin kendisine âit mutlaka bir putu vardı ve onlar kendilerine âit bu putlara tapıyorlardı. Putlarını da “faları oğullarının dişisi, ilahesi veya tanrıçası” diye adlarıdırıyorlardı. Bir diğer bilgiye göre de bunlar putlarını Allah'ın kızları olarak kabul ediyorlardı.

“Ancak inatçı şeytandan dilekle bükmüyorlar.” Çünkü putperest toplumların putlara tapmasını isteyen ve buna yönlendiren varlık İblîs denen şeytandan başkası değildir. Dolayısıyla o toplumlar da putlara tapma konusunda şeytana itâat ediyorlar. Putlara tapmada şeytana itâat etmeleri, zaten şeytana kullukta bulunmaktır, ona tapınıp ibâdet etmektir.

Burada geçen, (.......) kelimesi, itaatten dışarı çıkan, dinlemeyen, her manada hayırdan kesilmiş, nasipsiz olan demektir ki, nitekim (.......) kelimesi de bu köktendir.